ΩΡΑΡΙΟ
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σίμωσι Γαβριέλλα, Gabriella Simossi (Πύργος Ηλείας 1926 – Παρίσι 1999), Αθηνά, 1970, Ορείχαλκος, 42x25x13 εκ. Τ.Ι.Τ. 1999.888

Η Γαβριέλλα Σίμωσι σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. (1945-1950) με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στην École Arts Décoratifs και στην Académie de la Grande Chaumière με τον Ossip Zadkine (1955-1957). Από το 1954 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι.

Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανελλήνιες, Μπιενάλε, Foire Internationale, κ.α.). 

Διακρίθηκε στη Ραβέννα το 1972 με το βραβείο Morgan’s Paint Premio και το 1992 απέκτησε τον τίτλο του «Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων» από τη Γαλλική κυβέρνηση. Μετά τον θάνατό της οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου της στο Couvent des Cordeliers στο Παρίσι. Σύζυγος του ζωγράφου Γιάννη Γαΐτη (Αθήνα 1923 – 1984).

Κινήθηκε ανάμεσα στην αφαίρεση και τον ονειρικό σουρεαλισμό, με μια θεματολογία συμβολικών υπαινιγμών και αινιγματικών συνδηλώσεων. Κυρίαρχη θεματική στο έργο της συνιστά η ανθρώπινη μορφή αλλά δουλεύει, επίσης, μορφές ζώων (ελεφάντων, αλόγων, πτηνών) και υβριδικών φανταστικών πλασμάτων.

Πραγματεύεται κυρίως γυναικείες μορφές, συχνά φιμωμένες, σε απομόνωση ή σιωπή, επιχειρώντας να δώσει την εσωτερική-βαθιά διάσταση της γυναικείας υποκειμενικότητας σε συγκείμενα εγκλωβισμού. Εύγλωττο σημαίνον στα έργα της η χρήση υφάσματος που καλύπτει το πρόσωπο και τα σχοινιά που τυλίγουν το σώμα των μορφών της, υποβάλλοντας την αίσθηση της ασφυξίας και την τραγικότητα της απομόνωσης. Εργάστηκε αρκετά με γύψο, αξιοποιώντας το λευκό χρώμα για να εντείνει τις συνδηλώσεις της σιωπής.

Σε πολλά έργα συνδυάζει τη ρεαλιστική απόδοση, την αφαιρετική-γενικευτική διάθεση, την εξπρεσιονιστική γραφή, εικονογραφικά, μορφολογικά στοιχεία, τεχνικές και μνήμες της αρχαίας παράδοσης αλλά και σουρεαλιστικά στοιχεία, διαμορφώνοντας ένα προσωπικό μορφοπλαστικό ιδίωμα. Ο δυναμικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο μορφοποιεί όλα αυτά τα στοιχεία φανερώνει τη δημιουργική της φαντασία.

Στοιχεία των έργων της συνιστούν, επίσης, τόσο η λεπτομέρεια και η εξιδανίκευση όσο και η αποσπασματικότητα, ο ακρωτηριασμός, το θραυσματικό, προσδίδοντας στη δημιουργία της υπαρξιακή ένταση και αγωνία. Τόσο ο διαχωρισμός των μορφών σε δύο μέρη/επίπεδα, όσο και η διασπώμενη γλυπτική της γλώσσα εντείνουν την αμφισημία των μορφών και εγείρουν ζητήματα ατομικής-κοινωνικής αποξένωσης, μνήμης, υπαρξιακής αναζήτησης ταυτότητας. Οι εικονιστικού τύπου παρεμβάσεις στα υλικά που χρησιμοποιεί μεταθέτουν τα έργα έξω από χρονικά και χωρικά πλαίσια.

Συλλογές Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών Α.Π.Θ. (Άδεια χρήσης: CC BY-NC-ND 4.0 GR Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα)